lodowacieć

lodowacieć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, lodowaciećeję, lodowaciećeje, lodowaciećciał, lodowaciećcieli {{/stl_8}}– zlodowacieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zamieniać się w lód; zamarzać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Śnieg, rzeka lodowacieje. Śnieg zlodowaciał. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się zimnym jak lód, przybierać temperaturę lodu; stygnąć, marznąć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dłonie, nogi lodowacieją. Zlodowacieć na mrozie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'stawać się nieruchomym, sztywnym; drętwieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zlodowacieć ze strachu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'stawać się obojętnym, nieczułym, oschłym, oziębłym; obojętnieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lodowaciał, widząc swoją macochę. {{/stl_10}}